Jeśli dziecko:
- W ogóle nie mówi, mimo ukończenia 1 roku życia;
- ma trudności z wydobywaniem dźwięków; nie gaworzy;
- sporadycznie wymawia sylaby;
- ma 2 lata i wymawia kilka słów;
- ma 3 lata i nie wymawia którejkolwiek z samogłosek ustnych lub nadal mówi równoważnikami zdań;
- ma 4 lata i tworzy tylko proste zdania; ma 6 lat, ale jego mowa jest na poziomie dziecka trzyletniego;
- dziecko jąka się lub zacina;
- dziecko ma autyzm dziecięcy,
- miewa napady padaczkowe;
- mowa dziecka w jakimś momencie zatrzymała się lub „cofnęła”- do pewnego etapu rozwijała się prawidłowo, a następnie z niewiadomych przyczyn zahamowany został jej postęp lub dziecko przestało mówić w ogóle;
- dziecko jest niepełnosprawne intelektualnie – praktycznie każde dziecko z upośledzeniem wymaga opieki logopedycznej;
- dziecko w niepoprawny sposób wypowiada wyrazy, np. mimo ukończenia 4 roku życia zamienia głoski dźwięczne na bezdźwięczne, np.: „d” na „t” (np. zamiast „dama”, mówi „tama”), „w” na „f” (zamiast „wanna” mówi „fanna”), „g” na „k” (zamiast „góra” mówi „kura”), „b” na „ p” (zamiast „bok” mówi „pok”);
- dziecko nawykowo mówi przez nos
PORADY LOGOPEDYCZNE DLA RODZICÓW:
RODZICU, PAMIĘTAJ!
- Słuchaj dziecka, gdy zacznie mówić. Nie bądź obojętny wobec niego, a raczej okazuj mu ciekawość, aby miało ochotę na aktywne wypowiadanie się.
- Nie poprawiaj dziecka wielokrotnie. Wystarczy raz powtórzyć, aby usłyszało różnicę, a następnie kontynuować rozmowę. Nie wymuszaj na dziecku poprawnej wymowy, ponieważ może to przynieść odwrotne skutki.
- Nie naśmiewaj się z dziecka, gdy źle wymawia słowa. Zwłaszcza przy innych ludziach okaż takt i wyrozumiałość wobec jego
- Czytaj mu bajki i zachęcaj do ich streszczenia. Prowadź rozmowy na temat przeczytanych książeczek. Załóż mu zeszyt lektur, aby mogło w nim rysować i opisywać poznane utwory liter